Er was een oud-wethouder met een visie. En die visie was om een kleinschalig wonen met zorg in zijn gemeente te willen realiseren.
Hij heeft mensen benaderd waarvan hij wist dat zij een kind met een beperking hadden. En zo ontstond in 2005 de groep ouders met eenzelfde wens: een gezinsvervangend (t)huis voor hun kinderen in een voor hen vertrouwde omgeving.
De groep moest nog een naam hebben. Na veel verzinnen ontstond “Wonen in samenhang” afgekort “WISH”. Zo is het Wish-huis geboren.
De woningbouw, gemeente en de zorgverlener ASVZ hebben ons omarmd en we kunnen ons
gelukkig prijzen dat door de samenwerking van deze partijen het prachtige ouderinitiatief vorm heeft gekregen zonder al te veel strubbelingen.
Voor veel ouders was het in het begin nog niet zo emotioneel omdat we rustig aan deden. We wilden eerst eens goed op een rijtje hebben hoe we met elkaar over bepaalde dingen dachten en daar wilden we ruim de tijd voor nemen.
Gelukkig waren er ouders “aan boord” van de groep die zelf in de zorg werkten en zij wisten precies waar en hoe ze moesten zoeken.
Wat frustraties betreft, er zijn wel eens momenten geweest dat het wat minder ging omdat ieder zo zijn eigen visie had op bepaalde zaken en dat was wel eens moeilijk.
Gelukkig was onze gezamenlijke droom en wens zo sterk dat we het moedig volgehouden hebben.
Er is ook met de kinderen gesproken over het bouwen van een huis voor hen omdat papa en/of mama regelmatig naar een vergadering ging. Maar de meesten waren nog wel erg jong destijds. Het heeft uiteindelijk zo’n jaar of tien geduurd voordat de eerste kinderen er gingen wonen.
We hadden een goede architect en aannemer. De bouw ging voorspoedig en het was mooi om de vorderingen te zien.
Er zijn allerlei commissies in het leven geroepen waaronder ook een groepje voor de inrichting van de algemene ruimten. Dit groepje ouders is zich gaan oriënteren in de woonwinkels en heeft vervolgens de spullen uitgezocht tot tevredenheid van alle ouders en toekomstige bewoners.
De bewoners hebben met hun ouders de inrichting van hun eigen studio uitgezocht het was erg leuk om te zien dat een ieder zo creatief bezig is geweest.
Dan is er natuurlijk ook nog de website.
Ieder ons bekend ouderinitiatief heeft een website. Ook wij kunnen en willen niet achterblijven. Het is ons visitekaartje van het mooie WISH huis. Wij willen net als andere initiatieven ook een ANBI (algemeen nut beogende instelling)status hebben, alleen al hiervoor is een website een must. In de toekomst willen we via een gesloten deel van de website onderling met ouders/verwante communiceren.
Soms worden we benaderd door ouders die ook denken aan het oprichten van een ouderinitiatief voor hun kind. Wij werken daar graag aan mee. We zijn heel transparant en delen graag onze ervaringen met anderen.
De ervaring van 5 jaar WISH is wat betreft het welzijn en de zorg voor onze kinderen zoals aanvankelijk de bedoeling was, namelijk kwalitatief optimaal. Als ouders geef je de zorg van hen die je het meest dierbaar zijn uit handen. Op dit moment is voor het welzijn van de bewoners een zorgteam onder leiding van een teamleider 24 uur gedurende 7 dagen per week aanwezig. Zij bieden begeleiding en soms verpleging. Ons zorgteam zorgt vanuit dat kwalitatief optimale perspectief voor onze kinderen.
Er komt een dag dat het stokje overgedragen gaat worden. Als ouders zijn we regelmatig met elkaar in overleg hoe ons ouderinitiatief in de toekomst (na ons) er uit moet zien. Wij zoeken nog een adequate opzet en structuur voor WISH forever.